11:15h

Paso o control de metais de Alvedro sen problemas e subo á sala de espera. E alí está, o primeiro fulano do día de quen non podo afastar a ollada. Post-adolescente, ten o cabelo cortado coma o meu e fitámonos repetidamente durante os minutos que faltan até embarcarmos. Mándolle unha mensaxe a Cesare para comunicarllo e para despedirme máis unha vez.

Chegamos a Madrid e acabo baixando do avión xusto detrás del. Entramos no aeroporto con poucos centímetros de diferenza e recollemos a equipaxe un a carón do outro, cruzando olladas en todo momento. As nosas maletas chegan xuntas e cando xa nos imos separar da banda transportadora, sorrime e achégase. Meu Deus, vaime falar!!!! Stress, stress.

-Mira, sabes por donde está la salida? -dime el, todo sorrisos.

-Si, mira, é por aí, ves o sinal alí diante? -merda, puro interese pragmático?

-Ai, es galego! Non, é que che falei castelán porque pensei que serías de aquí -máis sorrisos.

-Hehehe, si, pois xa ves... -einnn?!?!? Comorrrl?!?!?

-Ata logo! -e veña rirse.

-Chau! -isto é unha cámara oculta?

Saio mangado atrás del pero xa se vai cunha rapaza que o espera.

Moza? Marilendia? Admítense apostas.