lingüística comparada de a patacón (aka das silveiras)

A Pontiña?

A estas alturas xa estiven catro veces na República Checa, tres delas en Praga. Evidentemente non por iso falo checo, pero desde os primeiros quilómetros en Polonia, a proximidade entre as linguas eslavas foise facendo máis e máis patente.

Salvando algún caso en que o alemán resultou ser máis útil ca o inglés para a comunicación, coa axuda dalgunhas indicacións da Caeira puidemos irnos introducindo nos rudimentos da lingua autóctona para acabar dicindo bo día, grazas, si e non con grande solvencia desde o primeiro momento. E pouco a pouco, as coincidencias co checo e o ruso foron abrindo as cartas dos restaurantes, ata que o café, o leite -quen non ou/viu algunha vez Moloko?-, a cervexa, o viño, as receitas polacas antigas, todo tipo de sopas e as indicacións dos centros históricos non tiveron segredos para nós.

Ah, e nasdrowje! Fundamental.