clímax
E os momentos climáticos da manifa pro-Palast:
1.- Unha rapaza da organización colle o micrófono e dálle paso no palco a unha intervención non preparada. Unha velliña explica nun discurso espontáneo e perfectamente fiado que ela forma parte do comité pro-Palast desde o ano 1993, que esperaba ver nesta manifestación unicamente as caras de vellos coñecidos e que está plenamente feliz de ver tanta xente nova, que se alegra inmenso de que a xuventude tome esta reivindicación. Xusto diante de min, un matrimonio de ossis duns setenta anos -con certeza vellos coñecidos- míranse sorrindo e sécanse mutuamente un par de bágoas.
2.- Nunha das intervencións preparadas, o interveniente fala do valor do Palast como garante da memoria histórica, etc. Prosegue:
Interrómpeno asubíos, berros, apupos de protesta.
Teño a sensación de ser o espectador indiscreto dunha escena íntima de familia.
1.- Unha rapaza da organización colle o micrófono e dálle paso no palco a unha intervención non preparada. Unha velliña explica nun discurso espontáneo e perfectamente fiado que ela forma parte do comité pro-Palast desde o ano 1993, que esperaba ver nesta manifestación unicamente as caras de vellos coñecidos e que está plenamente feliz de ver tanta xente nova, que se alegra inmenso de que a xuventude tome esta reivindicación. Xusto diante de min, un matrimonio de ossis duns setenta anos -con certeza vellos coñecidos- míranse sorrindo e sécanse mutuamente un par de bágoas.
2.- Nunha das intervencións preparadas, o interveniente fala do valor do Palast como garante da memoria histórica, etc. Prosegue:
si, todos sabemos que a RDA era unha ditadura, pero...
Interrómpeno asubíos, berros, apupos de protesta.
Teño a sensación de ser o espectador indiscreto dunha escena íntima de familia.
Sem comentários:
Enviar um comentário