13.12.05

fin da infancia

Luns, 5 de decembro.

Pouco antes de voltar para Berlín e despois dunha fin de semana de felicidade en Londres, ás once da mañá recibo unha chamada urxente da miña casa.

Ás once da noite, uns segundos antes de aterrar en Alvedro, logro identificar desde o avión a casa en que naceu, a casa en que viviu e o hospital en que, poucas horas despois, acompañarei na morte a miña avoa.

5 comentários:

Dot disse...

Síntollo.

Anónimo disse...

glubs. ánimo. (ro)

Plattdorf disse...

Grazas. :-)

Anónimo disse...

Vaia! Moito ánimo e máis bicos.
Henri

Martin Pawley disse...

Vaia, síntoo moito, compañeiro :-(