presente nas miñas oracións

O rapaz alemán que traduce ao portugués a web de Gayromeo ten no seu cuarto un mapa de Galiza pegado á parede, máis ou menos por riba do cabeceiro da cama. Onte á noite, con toda a súa WG ateigada de asistentes á festa, moito me lembrei de vostede cando afastei a vista do mapa e reparei nun dos convidados. Estaba diante de min, sentado no chan, cunha anorexia incipiente e o cabeliño á fódase cubríndolle o ollo dereito. Por mor do ángulo agudo que formaba o seu torso coas pernas e o chan, os jeans baixos baixaban máis aínda e a camiseta XS -non por iso axustada- subía polas cóstas até quedar á altura que lle correspondería a un top un pouco grande, vértebra máis ou menos. O resultado era a gloriosa perspectiva duns cadrís en que dúas pequenas depresións, subliñadas polas sombras, enmarcaban o final do espiñazo, xusto por riba do comezo -e algo máis ca o comezo- de dúas nádegas cheas, ignorantes da delgadez do resto do corpo. A beira do elástico branco da roupa interior contrastaba coa escuridade que había entre elas e á vez comprimía lixeiramente a carne, resaltanto aínda máis a tersura da zona.

Moito, moito me lembrei de vostede.