mércores de Berlinale
Ao saír do traballo é imposíbel conseguir entradas para No Regret, así que me reservo para a noite. Fomos convidados a coarnos na Berlinale Party que organizou Gmfilms no Schwuz para pór en contacto a todos os representantes de festivais de cinema gai presentes na Berlinale, así como os membros dos xuris LGBT e outra fauna diversa.
Dalgún xeito, hai na festa toda unha serie de fíos que unen varios elementos aparentemente inconexos dos meus últimos anos. Primeiro recoñezo á DJ, que estivo nunha festa recente pondo música ao lado de Ausias. O xefe do meu ximnasio tamén anda por alí e resulta que é amigo dun director de Cazzo Film, que á súa vez é amigo do tipo que me coou na festa. Tamén aparece o director do festival de Lisboa, que me foi presentado o ano pasado por estas datas.
Levo catro anos e medio vivindo en Berlín.
Dalgún xeito, hai na festa toda unha serie de fíos que unen varios elementos aparentemente inconexos dos meus últimos anos. Primeiro recoñezo á DJ, que estivo nunha festa recente pondo música ao lado de Ausias. O xefe do meu ximnasio tamén anda por alí e resulta que é amigo dun director de Cazzo Film, que á súa vez é amigo do tipo que me coou na festa. Tamén aparece o director do festival de Lisboa, que me foi presentado o ano pasado por estas datas.
Levo catro anos e medio vivindo en Berlín.
2 comentários:
había moito tempo que non lle lía un post tan desgarrador
É que a semana da Berlinale foi francamente desgarradora.
Enviar um comentário