recalmón

Os días máis grandes do ano. A estas alturas, en Berlín sae o sol ás tres e media da mañá e ponse ás dez da noite, aprox., así que é fácil que saias a tomar algo, sen intención de quedar até moi tarde, e entre que enredas un pouco, que perdes un metro e que esperas por outro, ao chegar á casa de volta xa comeza a alborexar polo leste.

Unha das consecuencias que ten esta superabundancia de horas de sol é a subida de temperaturas. Como non haxa algo de nubes ou vento, como pasou nas últimas dúas semanas, a cousa ponse fastidiada: 35ºC graos de día e 22ºc de noite. Coa humidade que hai aquí e o recalmón que se monta, iso significa suor, suor e máis suor; como eu non teño unha infancia ourensá á que recorrer, non lle topo graza ningunha a isto de andar secando o bigode todo o día e toda a noite.

A noite... Ás 22:30h, cando chego á casa, orientada ao leste e cun 70% de superficie acristalada, a temperatura interior chega aos 29ºC. Abro as fiestras e saio ao balcón, pero fóra a cousa anda polos 26ºC e non se move unha folla, así que non adianto moito. Póñome en gallumbos, ceo fóra e póñome a ler esperando que refresque algo, pero cando me dá a unha da mañá e a cousa non mellora, déitome para suar un pouco até o día seguinte.

E así dúas semanas.