cousas da vida
Que as había partidarias de seguir a tradición familiar e chamala Carme, esta vez Carmuchiña, ou Carmela para evitar as confusións
(...)
nin moito menos asomarse á casiña das de Pereiro, como as chamaban os veciños todos.
(...)
Do que atopou Einés cando visitou a arca do faiado
Libreta de labores de dona Carme de Pereiro
5 comentários:
Xuro que cando comecei o libro non sabía nada de nada. A sorpresa foi xenuína.
Que cousa máis "máxica" me segue parecendo a min isto dos blogs...Entrei neste con moita sorpresa, e agora esa maxia continúa. Hoxe mesmo comezo a ler esa novela, que alguén que quero moito me regalou xa hai case un mes. Un abrazo moi forte.
Eu tamén flipo.
Pensei que xa a tería acabada onde vai, porque eu ando moi retrasado... e xa vexo que imos polo mesmo sitio.
Vostede cre que a autora o estará lendo a vostede?
Non, o libro xa o acabei hai máis dunha semana, o que pasa é que non tivera vagar para postar. De todos os xeitos lino en poucas xeiras moi intensas pero afastadas entre si.
Se a autora le isto? Non teño a máis remota idea. Nunca se me pasara pola cabeza.
Glups.
Por certo, que moitas grazas. Gustoume moito.
Bico.
:-))
Enviar um comentário