skip to main |
skip to sidebar
Arredor de min
O tempo
Arquivo das Crónicas
-
▼
2006
(169)
-
▼
janeiro
(36)
- manías
- cousas da vida
- desenvolvemento sustentábel
- Plattdorf no lago
- siberia
- carambelo
- radio
- o másimo, machiño
- Päckchensticker
- estado da cuestión
- Rosa Luxemburg
- campaña electoral
- masculino ou neutro?
- dedicado
- lo que pasa...
- Sem título
- what's wrong with a little destruction?
- requisando
- lavandaría
- patinadores no lago de Charlottenburg
- noite de Reis
- tipoloxías II
- O Tannenbaum
- friaxe
- despedida da Diva
- linguaxe corporal
- alt werden
- hang
- troupe
- diva
- tipoloxías I
- perspectiva
- avión
- Wally
- gorilas
- inverno
-
▼
janeiro
(36)
11 comentários:
Unha cultura e lingua normalizadas????... debín de perder o último capítulo da telenovela e ... agora non sei de que falades...
Lástima de neve, quen ma dera¡
Repare nos alemáns: eles tampouco saben se "blog" é unha palabra masculina ou neutra.
Ou sexa, que é normal.
Iso sempre que consideremos que os alemáns son normais, claro.
;-)
A dúbida é o máis normal que hai, se non que llo pregunten a Descartes ;-)
:-D
"Der/das blog" es "purita" normativización; a normalización xa sei que vostede sabe o que é...Ve vostede por aí aos alemáns e alemás cambiando para o inglés, por exemplo, cando van ao médico?
Como vai a neve?
Eu quedo con das Blog, de todos os xeitos, teño visto xente a falar Ostfriesisch na terraza dun café calquera da mesma Ostfriesland (desde aquí un Moin Moin para os nativos) e dirixirse en alemán ao camareiro, que non ao doutor
Uff, agora non teño tempo. Pero na miña ausencia fagan o favor de non converter isto nun Líbano, eh?
Bicos a todos.
Ai, a neve?
A ver, aínda teño un par de minutos.
Última/derradeira intervención neste "pinche" asunto: somos normais na nosa anormalidade, ou, o que é o mesmo, a anormalidade é o normal?
Agora , fóra bromas, hai linguas que teñen/poden ter unha existencia normal e outras non...
Saúdos.
Ben, antes de máis debo dicir que o último que quero facer deste blog é un foro de reflexión sobre semellantes temas.
Polo demais, seremos tanto máis anormais canto máis asumamos como propio o concepto romántico de nación-estado. E canto máis nos liberemos del, máis normais seremos. Ademais, a inmensa maioría das persoas do mundo viven situacións de mulitilingüismo poliglósico.
É dicir, que si: eu penso que somos completamente normais na nosa anormalidade e que a anormalidade é a norma.
Avomaría purísima, non sabía eu que a sociolinghüística che era coma o mesmo demo...Pois ben, mentres non publica vostede o índice de temas non politicamente correctos por estes camiños da rede, vou ousar referirme de novo ao asunto anterior:
-non falo de persoas, senón de linguas
-malparafraseando a Castelao ( e dispois disto rezarei outra avomaría), eu non teño vocación de estupefaciente neste asunto.As nacións non teñen porque ser estados, claro, pero si deben poder ser recoñecidas como comunidades culturais e non teñen que ver impasivas o haraquiri da súa lingua...(Agora creo que me toca poñer o cilicio...) Saúdos.
Enviar um comentário