Pfingsten

Onte foi Pfingstmontag -ou sexa, 2ª feira de Pentecoste-, que xunto co 1º de maio e o día da Ascensión forma a Festiva Trindade de días feriados da primavera alemá. Este ano cadraron todos tan xuntos que me dá a impresión de estar de ponte desde o mes de abril. Agora até o 3 de outubro -Día da Reunificación- xa non hai máis días festivos que levar á boca.

Todos os anos pola ponte de Pfingsten celébrase en Berlín o Carnaval das Culturas. Son catro días en que se pechan varias rúas e mais un parque de Kreuzberg para facer a segunda Straßenfest da tempada. Varios palcos -o africano, o latino, o eurasiático e o oriental- ofrecen concertos da mañá á noite, as rúas están cheas de postos de comida exótica -o ano pasado chegamos a atopar sardiñas asadas no medio dunha grella chea de salchichas-, roupa exótica e artesanato exótico. Polo medio, na herba e no asfalto, a xente amoréase, fuma, olla, bebe, come, toca música e baila.

Domingo de Pentecoste faise o desfile do Karneval: un cento de colectivos da cidade, fundamentalmente de estranxeiros, marcha durante seis horas entre Hermannplatz e a Yorckstraße mostrando como pode o mellor dos seus costumes, da súa música, etc. No Karneval, e especialmente no desfile, arrasan os brasileiros: batucada, capoeira, samba e caipirinha é o léxico portugués básico que calquera alemán medio pode tirar dunha breve visita á festa. Pero no desfile hai de todo: carrozas coma a de Trinidad e Tobago mestúranse coas dos Hare Krishnas, as da asociación de prostitutas ou as dos organizadores de festas Goa.