combustión

O primeiro de maio, como se prevía, non foi tan violento coma antigamente. Todo nesta cidade vai, aos poucos, camiño de se ir parecendo máis aos tópicos centroeuropeos, tal como queren os gobernantes que non ven na súa capital a metrópole alemá que desexarían.

Aínda así, as rúas de Kreuzberg volveron ter o ambiente especial que lles dá a mestura de centos de antidisturbios chegados de todo o país con milleiros e milleiros de persoas que se xuntan na zona, ora para festexar -bailando diante dos locais que ofrecen música na rúa e comendo todo o que os turcos da zona se ocupan de preparar-, ora para tentar volcar un par de coches ou queimar algunha barricada.

E iso mesmo foi o que atopamos na Oranienstraße, aí polas nove da noite. Un mundo de xente bailaba na rúa coa música dos Chemical Brothers que puña o DJ do SO36 mentres uns cen metros á esquerda brillaba o resplandor do lume e os antidisturbios impedían o paso para que ninguén se queimase coa xigantesca larada de pneumáticos -supoño- que alguén conseguira prender sobre o asfalto.

E a outros cen metros, no comezo da Mariannenplatz, os curdos queimaban todo canto comeran bailando até a éxtase o halay.


P.S.: Gravar vídeos nocturnos co meu móbil é unha perda de tempo.