chistes (non moi) privados

Maria João necesitaba preparar unhas cousas para o traballo e pediume axuda: necesitaba que lle explicase algunhas cousas sobre Galiza.

Dígolle que veña pola miña casa á noitiña. Poñemos o seu ordenador portátil nunha mesiña redonda que teño na casa e comezamos a traballar. Ceamos na mesiña redonda, continuamos traballando; tanto hai que facer que acabamos ás tres da mañá. Ao erguérmonos, mentres tomamos o almorzo na mesma mesiña redonda aínda falamos de certas cousas pendentes, como a carta de Rodrigues Lapa de 1973.

Maria João vaise. Entro na ducha. Penso en Ramón Piñeiro. Esmendréllome de risa baixo a auga.