20.1.05

idade da inocencia

Na cea con Calquera -pakora e polo korma nunha tasca india que nos salva do frío da rúa- sae ese grande clásico dos últimos anos: xa imos indo grandiños e non facemos pola vida, mentres moitos dos nosos coetáneos andan casando, preñando, parindo, hipotecándose, acabando con relacións afectivas de longa duración e converténdose en solteiros de ouro, opositando, mercando a alfombra da sala, o último modelo de DVD, a casa, o coche, o can, Canal +...

E eu..., nesta burbulla de adolescencia mal curada.

Non me arrepinto da miña decisión. A miña vida tamén pode ser fodida -e supoño que coa idade tende a peor-, pero non quero imaxinar a amargura que me tería suposto vivila do outro xeito.

De aquí para adiante xa veremos.

1 comentário:

Anónimo disse...

entusiásmame este post, claro
(m)alicia